روابط آمریکا و اسرائیل در دوران بوش با تأکید بر پیامدهای منطقه ای(2008-2000)

این پژوهش از یک پیش گفتار و چهار فصل و یک نتیجه گیری تشکیل شده است. بیان مسأله، اهداف تحقیق، بررسی ادبیات مربوط به این موضوع، سوال و فرضی? اصلی از اهم موارد مطروحه در پیش گفتار می باشد. پس از آن، فصول مختلف، دربر گیرنده مطالب زیر خواهد بود: فصل اول: این فصل به بررسی سیاست های خاورمیانه ای ایالات متحده در قالبی نظری پرداخته است. در این فصل سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده، به دو دوره جنگ سرد و پس از آن تقسیم شده است. معیار این تقسیم بندی نوع توزیع قدرت در ساختار نطام بین الملل بوده است. زیرا نگارنده معتقد است که سیاست های خاورمیانه ای ایالات متحده، تابعی از نوع ساختار قدرت در عرصه بین المللی و سیاست های جهانی این کشور بوده است. در دوره جنگ سرد، سیاست خاورمیانه ای آمریکا تابع اصل توازن قدرت میان آمریکا و شوروی بوده و در دوره پس از جنگ سرد تابع برتری ایالات متحده در نظام بین الملل می باشد. فصل دوم: در این فصل بر مبنای فصل قبل، با بسط رویکرد نظری بحث، به بررسی روابط آمریکا و اسرائیل تا سال 2008 می پردازیم. بدین معنا که روابط دو کشور را در دوره جنگ سرد تابعی از توازن قدرت یاد شده و آن را در دوره پس از جنگ سرد، تابع شرایط تک قطبی نظام بین الملل و هژمونی آمریکا می دانیم. فصل سوم: این فصل به برجسته ترین ویژگی روابط آمریکا و اسرائیل در دوره زمانی دولت جرج بوش یعنی طرح صلح نقش? راه پرداخته است. این فصل نه تنها به بیان مفاد این طرح و فرایند شکل گیری آن پرداخته شده، بلکه همچنین با رویکردی ساختاری به بررسی علت آن پرداخته شده و آن را ناشی از جایگاه ایالات متحده در رأس سلسله مراتب قدرت می داند. همچنین در این فصل حملات تروریستی 11سپتامبر، به عنوان یک متغیر واسطه و تشدید کننده، مورد بررسی قرار گرفته است. فصل چهارم: به دنبال بررسی تأثیر طرح نقش? راه بر سیاست های منطقه ای آمریکا و اسرائیل، استدلال می شود که در راستای اجرای موفق این طرح، ایالات متحده از یک سو به دنبال جذب حمایت گسترده بازیگران منطقه ای بوده و از سوی دیگر، به تنبیه و اعمال فشار بر آن دسته از کنش گران منطقه ای پرداخته است که با طرح نقش? راه مخالف بوده اند. اسرائیل نیز، سیاست های منطقه ای خود را در راستای سیاست منطقه ای آمریکا تدوین کرده است. پس از این فصل، نگارنده ضمن جمع بندی مطالب ارائه شده و تحلیل های صورت گرفته، نتیجه گیری خود را از بحث ارائه می دهد و صحت و درستی فرضیه مورد نظر را ارزیابی می نماید